เศรษฐกิจชุมชน

ชาวไทอพยพจากจีนตะวันตกเฉียงใต้ไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แผ่นดินใหญ่ตั้งแต่ศตวรรษที่ 6 ถึง eleven อาณาจักรอินเดีย เช่น มอญ จักรวรรดิเขมร และรัฐมลายู ปกครองภูมิภาคนี้ แข่งขันกับรัฐไทย เช่น อาณาจักรเงินยาง สุโขทัย ล้านนา และอยุธยา ซึ่งแข่งขันกันเองด้วย การติดต่อกับชาวยุโรปเริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2054 โดยมีคณะทูตโปรตุเกสประจำกรุงศรีอยุธยา ซึ่งกลายเป็นมหาอำนาจระดับภูมิภาคในช่วงปลายศตวรรษที่ 15 อยุธยาถึงจุดสูงสุดในช่วงศตวรรษที่ 18 จนกระทั่งถูกทำลายในสงครามพม่า-สยาม สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชทรงรวมดินแดนที่กระจัดกระจายอย่างรวดเร็วและสถาปนาอาณาจักรธนบุรีที่มีอายุสั้น (พ.ศ. 2310-2325) ซึ่งพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์องค์เดียว ทรงสืบต่อในปี พ.ศ. 2325 โดยพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก (รัชกาลที่ 1) พระมหากษัตริย์องค์แรกของราชวงศ์จักรีในปัจจุบัน ตลอดยุคจักรวรรดินิยมตะวันตกในเอเชีย สยามยังคงเป็นรัฐเดียวในภูมิภาคที่หลีกเลี่ยงการตกเป็นอาณานิคมโดยมหาอำนาจต่างชาติ แม้ว่ามักจะถูกบังคับให้ทำสัมปทานดินแดน การค้า และกฎหมายในสนธิสัญญาที่ไม่เท่าเทียมกันก็ตาม[8] ระบบการปกครองของสยามถูกรวมศูนย์และแปรสภาพเป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์แบบรวมศูนย์สมัยใหม่ในรัชสมัยของจุฬาลงกรณ์ (รัชกาลที่ 5) ในสงครามโลกครั้งที่ 1 สยามเข้าข้างฝ่ายสัมพันธมิตร ซึ่งเป็นการตัดสินใจทางการเมืองเพื่อแก้ไขสนธิสัญญาความไม่เท่าเทียมกัน หลังจากการปฏิวัติโดยไม่ใช้เลือดในปี พ.ศ. 2475 ก็ได้กลายมาเป็นสถาบันกษัตริย์ตามรัฐธรรมนูญ และเปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการเป็นประเทศไทย และกลายเป็นพันธมิตรของญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่สอง … Read more